ആ ഹോസ്പിറ്റലിൽ ചാർജ് എടുത്തപ്പോൾ മുതൽ തന്നെ കാണുന്നതായിരുന്നു അവളെ ഒന്നിനും ഓടും പ്രതികരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല അവൾ താൻ തന്നെ ഇവിടെ വന്നവളെ കാണാനായി തുടങ്ങിയിട്ട് മൂന്നു മാസത്തിനടുത്ത് ആയിട്ടുണ്ട് പക്ഷേ ഈ നിമിഷം വരെ അവളുടെ ശബ്ദം ഒന്നും ഞാൻ കേട്ടിട്ടില്ല ആ നോട്ടം ഒന്നിലേക്ക് മാറിനിൽക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ല ആരോടും മിണ്ടാതെ ആരെയും ശ്രദ്ധിക്കാതെ സാധാരണ മനുഷ്യർ പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന ഒരു വികാരങ്ങളും.
പ്രകടിപ്പിക്കാതെ ആശുപത്രിയുടെ പല മൂലകളിലും ഏകയായി അവളെ കാണാറുണ്ടായിരുന്നു അവളുടെ നീണ്ട മുടി ഇണകൾ ശ്രദ്ധ കുറവ് കൊണ്ടാകാം വല്ലാതെ തന്നെ കെട്ട് പിഴഞ്ഞു പോയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു പുരികകൾ വളർന്ന് തമ്മിൽ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു നീലമിഴികളിൽ എപ്പോഴും ഒരു വിഷാദം തളം കിട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു പക്ഷേ അവർ ഒരിക്കലും ഒന്നിനെയും കൗതുകത്തോടെ കൂടി തന്നെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.
പക്ഷേ ഇന്ന് ഇപ്പോൾ അവരുടെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞുവോ ആവോ പക്ഷേ ഒന്ന് ഉറപ്പാണ് അവളിൽ നിന്ന് വാക്കുകൾ വന്നു ഒരിക്കലും കേട്ടിട്ടില്ലാത്ത അവരുടെ സ്വരം ഒരു നിലവിളിയുടെ രൂപത്തിലായിരുന്നു എങ്കിലും പുറത്തേക്ക് വന്നു ഒരുപാട് സമയം കൂടി ആലോചിച്ചു ഇരുന്നിട്ട് അവൻ നേരെ തന്നെ പുറത്തേക്ക് കടന്നു ആ സമയം പതിവില്ലാതെ തന്നെ ഡോക്ടറെ കണ്ടതുകൊണ്ടാണ് ഉറങ്ങാൻ ആയിരുന്ന അറ്റെന്റർ സുബ്രഹ്മണ്യം ഒന്ന് ഞെട്ടി പോയത്.
എന്താണ് ഡോക്ടർ ശരീരത്തിലേക്ക് പകുതിയോളം വലിച്ചിട്ട് പുതപ്പ് തട്ടിമാറ്റി എഴുന്നേറ്റു കൊണ്ട് അയാൾ ചോദിച്ചത് നമ്മുടെ നന്ദനി ഇവിടേക്ക് വന്നിട്ട് എത്ര നാളായി അവിടെ ആരാണ് ഇവിടെ കൊണ്ടുവന്നത് സുബ്രരു ഒന്ന് അമ്പരന്നു പിന്നീട് പതിയെ ചിരിച്ചു ആ ഉമ്മ പെണ്ണോ എന്റെ ഡോക്ടറെ ഇവിടെ കൊണ്ടുവന്നിട്ട് എനിക്ക് തോന്നുന്നു അഞ്ചുമാസം ആയിട്ടുണ്ട് ഇവിടെ കൊണ്ടുവന്നത് പോലീസുകാരാണ് ചികിത്സക്കാനായി കോടതി ഉത്തരവിട്ടതാണ് അന്നുമുതൽ ഇന്നുവരെ ഈ ഒരു ഭാവമാണ് ഇവിടെയുള്ളവർ കണ്ടിട്ടുള്ള ഇതിനെക്കുറിച്ച് കൂടുതലായി അറിയാൻ ഈ വീഡിയോ മുഴുവനായി കാണുക.